خاک،کود و آفت کش
کودها و آفت کش ها دو مورد از محبوب ترین گزینه ها برای کنترل علف های هرز و از بین بردن حشرات هستند. اما عملکرد آن ها به چه شکلی است؟ کدام یک را باید استفاده کنید؟ و در مورد خطرات زیست محیطی وضعیت چگونه است؟ نیتروژن، فسفات و پتاس در تولید محصولات مورد استفاده برای غذا، خوراک، فیبر و سوخت ضروری هستند. استفاده به اندازه از این مواد مغذی می تواند توسط محصول جذب می شود، اما زمانی که بیش از حد استفاده شود، می توانند از طریق تبخیر در هوا، شسته شدن در آب های زیرزمینی، انتشار از خاک به هوا و رواناب به آب های سطحی در محیط زیست نفوذ نمایند. این تلفات را می توان با اتخاذ بهترین شیوه های مدیریتی کاهش داد که دسترسی به مواد مغذی را افزایش می دهد و توانایی گیاهان را برای جذب مواد مغذی افزایش می دهد و کاربردهای غذایی را با نیازهای زراعی مطابقت می دهد.
بسیاری از مواد شیمیایی که در زمین های کشاورزی و باغ ها توسط صاحبان آن ها استفاده می شود عمدتاً کودها و آفت کش ها (علف کش ها، حشره کش ها و قارچ کش ها) هستند. این مواد شیمیایی در صورت استفاده در مکان مناسب و با استفاده از دستورالعمل های برچسب گذاری شده بسیار موثر واقع می گردند. کشاورزی مدرن بدون این مواد شیمیایی، نمی تواند پاسخگوی تغذیه انسان های جهان باشند. قبل از استفاده از هر ماده شیمیایی، مهم است که چند سوال از خود بپرسید: آیا نشانه واضحی مبنی بر نیاز به این محصول دارم؟ آیا زمان مناسبی برای استفاده از آن است؟ آیا تجهیزات و مهارت های لازم برای کاربرد این ماده را دارم؟ برای جلوگیری از مشکلات، همیشه باید دستورالعمل های برچسب گذاری شده را بخوانید و آن هارا بهترین نحو اجرا نمایید. این برچسب یک سند الزام آور قانونی بین فروشنده و کاربر است. در مورد خاک،کود و آفت کش ها از رویکرد «هر چه بیشتر، بهتر» اجتناب کنید که در مورد همه آنها صادق است، اما به ویژه در مورد کودهایی که اغلب در مقادیر بیش از حد به امید عملکرد بهتر گیاهان استفاده می شوند صادق است. این کار نتیجه معکوسی داشته و در نهایت باعث ایجاد سمیت برای گیاهان و آلودگی محیط زیست می شود.
کودها:
همه گیاهان برای رشد طبیعی به 17 عنصر معدنی نیاز دارند. از این میان، سه مورد بیشتر مورد تقاضای گیاهان هستند و ممکن است نیاز به جایگزینی داشته باشند. این سه - نیتروژن، فسفر و پتاسیم (N-P-K) - همان چیزی است که در اکثر برندهای تجاری کود یافت می شود. کودها به عنوان ارگانیک، تولید شده توسط طبیعت، یا معدنی، تولید تجاری طبقه بندی می شوند. هر دو نوع دقیقا همان مواد مغذی را تامین می کنند. گیاهان نمی توانند تفاوت را تشخیص دهند. هر دو مزایا و معایبی دارند.
علف کش ها: علف کش ها مواد شیمیایی هستند که برای از بین بردن گیاهان نامطلوب استفاده می شوند. انواع زیادی وجود دارد، اما بر اساس نحوه عمل سه دسته اصلی وجود دارد.
علف کش های پیش از ظهور: اینها مواد شیمیایی هستند که برای جلوگیری از رشد علف های هرز جدید به خاک اعمال می شوند. آنها باید قبل از جوانه زدن علف های هرز در جای خود قرار گیرند، اگرچه برخی بلافاصله پس از جوانه زدن علف های هرز را از بین می برند. معمولاً در بهار برای جلوگیری از علف های هرز تابستانی و پاییز برای جلوگیری از علف های هرز زمستانی مانند هنبیت استفاده می شود.
علف کش های پس از رویش: بیشتر این علف کش ها برای از بین بردن علف های هرز پهن برگ استفاده می شوند. برخی از آنها برای سایر علف های هرز مانند علف ها و حشرات خاص نیز مناسب هستند. به طور کلی این مواد شیمیایی روی علف های هرزی که در بهار و پاییز به سرعت در حال رشد هستند بسیار موثر هستند. آنها روی علف های هرزی که به بلوغ رسیده اند و در حال تشکیل گل و دانه هستند بسیار کمتر موثر هستند.
علف کش های غیرانتخابی: از بین این علف کش ها، گلایفوسیت، ماده شیمیایی موجود در رانداپ و بسیاری دیگر، بیشترین استفاده را دارد. در واقع این علف کش رایج ترین علف کش در جهان است. گلایفوسیت یک علف کش سیستمیک است که قادر است اکثر گیاهان سبز رنگ و دارای متابولیسم فعال را از بین ببرد. گلایفوسیت سمیت بسیار کمی دارد و به محض تماس با خاک غیر فعال می شود.
حشره کش ها: آفت کش هایی هستند که حشرات و عنکبوت ها را از بین می برند. صدها حشره کش مختلف با تعداد بیشتری مارک تجاری از این مواد شیمیایی وجود دارد. آنها دائماً تحت یک تکامل با فشار برای محدود کردن استفاده از موارد سمی تر هستند.
حشره کش ها بر اساس نحوه عملکردشان - سیستمی یا تماسی - یا نحوه تولید آنها - طبیعی، معدنی یا آلی طبقه بندی می شوند. روندهای کنونی بر استفاده از حشره کش های آلی تاکید دارند که اثرات نامطلوب کمتری بر محیط زیست و حشرات مفید دارند. تنظیم کننده های رشد حشرات نیز بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند که در واقع، آفت کش های مخصوص حشرات هستند و سمیت کمی برای پستانداران دارند. در سال های اخیر کاهش بسیار زیاد جمعیت زنبوران عسل تحت عوامل متعددی به وقوع پیوسته است که یکی از آنها استفاده بی رویه از حشره کش ها است. همیشه یک حشره کش با تأثیر کم بر روی حشرات خوب مانند زنبورهای عسل انتخاب کنید و فقط در اوایل صبح یا اواخر عصر که زنبورها حضور ندارند از آن استفاده کنید.
قارچ کش ها: این مواد شیمیایی مانند آنتی بیوتیک ها هستند، قارچ های خاصی به آنها حساس هستند، در حالی که برخی دیگر مقاوم هستند. این یک واقعیت مهم در هنگام انتخاب است. بسیاری از قارچ کش های مؤثر فقط برای کاربردهای تجاری در دسترس هستند و همگی گران هستند. هنگام در نظر گرفتن قارچ کش، یکی از مهم ترین حقایقی که باید از آن آگاه بود، این است که هیچ قارچ کشی هرگز عفونت قارچی موجود را از بین نمی برد. تنها چیزی که می توان به آن امیدوار بود، جلوگیری از گسترش عفونت های جدید است. بهداشت، حذف مواد گیاهی آلوده از باغ، همیشه مهم است و یک استراتژی موثر محصوب می گردد.